เจอ quote โดนจายย...

ก็ถูกของมัน ชีวิตของคนเรามันธรรมดาจะตาย
มันก็"แค่นี้"จริงๆนั่นแหละ
แต่ก็ดีไม่ใช่หรือ
อยู่อย่างธรรมดา ก็ง่ายดีเวลาจะมีความสุข
มี"แค่นี้" ก็มีความสุขแบบไม่ต้องเยอะมาก
พอใจในความสุขที่มี "แค่นี้" ก็ไม่เหนื่อย

บางคนอยากมีความสุขจนเป็นทุกข์
เพราะอยากมีสุขมากเกินเงื่อนไขชีวิตที่มีอยู่
พอเงื่อนไขที่มีไม่เอื้อต่อปริมาณความสุขที่ตัวเอง"อยาก"ให้มี
ก็ทะลึ่งจะไปเปลี่ยนเงื่อนไขที่มีซะงั้น

ไม่ได้ดัดจริตจะทำตัวขวางโลกที่หมุนไปด้วยแรงทะเยอทะยานของคนเรา
แต่
คนบางคนชอบทำชีวิตให้มันซับซ้อนเสียเหลือเกิน
...เกินที่ฉันจะเข้าใจ
จนบางทีอยากจะเข้าไปถามว่า "ไม่เหนื่อยบางเหรอเพ่!!!"

คนพวกนี้มีปัจจัยล้านแปดกว่าจะหาความสุขให้ตัวเองได้

...อีกอย่าง บางทีคนเราก็แปลก
ทั้งๆที่เราอยากเป็นเพื่อนสนิทกับเจ้าความสุข
แต่ก็ชอบมาตั้งแง่กับมันซะงั้น ช่างไม่แฟร์กับมันซะเลย
ถ้าความสุขมีปาก มันคงอยากจะบอกว่า

"ฉันก็อยู่ของฉันตรงนี้ตั้งนานแล้ว
รอเธอแค่หันมาทักทายกันหน่อยเท่านั้นเอง
เป็นไงมั่งล่ะ สบายดีมั้ย ไม่เจอกันตั้งนานนะ"

ความสุขมันอยู่ที่ความพอดีไง :)